بازدید امروز :0
بازدید دیروز :1
کل بازدید :11298
تعداد کل یاداشته ها : 8
04/1/13
6:24 ص
amir tanha[22]
من خودم هستم
شاعری که دفتر شعرش رو آتیش زده -
عابری که خودشو قدم زده-
غریبه ای که غربت رو خودش محک زده و . . . . .
و دراین شهر غریب --
من و تنهایی من --
منتظر چشم براه --
پی دیدار مهی --
منتظر چشم براه--
انتظار دو لبی --
در گلستان ِ دلم--
نبود نغمه ی کس --
در این باغ ِ قشنگ--
بهر . . . . . . .-؟؟؟؟
راحت بخواب ای شهر! این دیوانه مرده است
در پیله ابریشمش پروانه مرده است
در تُنگ، دیگر شور دریا غوطه‌ور نیست
آن ماهی دلتنگ ، خوشبختانه مرده است
یک عمر زیر پا لگد کردند او را
اکنون که می‌گیرند روی شانه ، مرده است
گنجشکها ! از شانه‌هایم برنخیزید
روزی درختی زیر این ویرانه مرده است
دیگر نخواهد شد کسی مهمان آتش
آن شمع را خاموش کن ! پروانه مرده است
90/2/10::: 1:50 ع
اولین دیدگاه را شما بگذارید
